فصل پنجم
ایدئالیسم
پروفسور
دکتر اندراس گدو
برگردان
شین میم شین
بخش
پنجم
معمای
حیات به مثابه موضوع وحشت انگیز فلسفه
·
اولین موج نیچه ای در نقطه عطف قرن
(قرن 19 به قرن 20) در مرحله نهائی مسخ ایدئالیسم در فلسفه بورژوائی واپسین صورت
می گیرد.
1
·
فلسفه حیات در این اثنا به مثابه
جریانی بین المللی در فرم های گوناگون متعدد منشعب به فرقه های مختلف نمودار می
گردد.
الف
·
فلسفه حیات در صدد تسخیر حیات فکری
جامعه بورژوائی در آن زمان برمی آید.
ب
·
فلسفه حیات می کوشد تا خود را به
مثابه طرز تفکر بنیادی فلسفه بورژوائی واپسین جا بیندازد.
ت
·
و همزمان برای خود به مثابه مکتبی
فلسفی و به عنوان فلسفه مدرسی مقبولیت کسب کند و به عبارت دیگر در فلسفه مدرسی
رایج در این دوره نفوذ کند.
2
·
تلاش های فلسفه حیات حول مفهوم
«حیات» صورت می گیرند.
الف
·
فلسفه حیات مفهوم «حیات» را اولا
به مثابه معما مطرح می سازد.
ب
·
ثانیا به مثابه تنها موضوع تیره و
وحشت انگیز فلسفه جا می زند.
3
·
فلسفه حیات ـ قبل از همه ـ مفاهیم زیر را در معبد مفهوم وحشت انگیز «حیات»
قربانی می کند:
الف
·
مفهوم تاریخ را
ب
·
مفهوم شناخت را
ت
·
مفهوم حقیقت را
پ
·
مفهوم پیشرفت اجتماعی را
قسمت اول
هرمه نویتیک حیات:
ویلهلم دیلتی
هرمه
نویتیک به روش علمی برای تفسیر و توضیح متنی (مثلا انجیل) و یا
اثر هنری ئی اطلاق می شود.
هرمه
نویتیک در فلسفه حیات به روش متافیزیکی درک حیات انسانی اطلاق می شود.
مراجعه
کنید به هرمه نویتیک در تارنمای دایرة
المعارف روشنگری
·
اگرچه امکانات ناهمگرای فلسفه حیات
ذاتی تفکر نیچه بودند، ولی تفسیر این امکانات ـ حداقل تفسیر بخشی از آنها ـ در این
زمان مستقل از آنها که در فلسفه نیچه مطرح شده اند، صورت می گیرد.
·
پیوند میان فرم های نمودین مختلف
فلسفه حیات و نیچه بعدها معلوم می گردد.
ویلهلم دیلتی (1833 ـ 1911)
فیلسوف،
روانشناس، پداگوگ آلمانی
از
فلاسفه متعلق به فلسفه حیات (اگزیستانسیالیسم آلمانی)
او
پدیده را نه بر بنیان قانونمندی های طبیعی، بلکه بر بنیان خودقانونمندی عالم روحی
و روانی انسانی توضیح می داد.
او
جزو مؤسسین علوم روحی محسوب می شود.
او
ضمنا مؤسس متد هرمه نویتیک و روان شناسی فهمنده است.
او
این متد را در آموزش جهان بینی بکار می بندد.
·
ویلهلم دیلتی می خواهد برای فلسفه
حیات خاص خود بر ضد «ذلت بزرگ سوبژکتیویته بی حد و مرز نیچه» مقبولیت کسب کند.
·
(ویلهلم دیلتی، «مجموعه آثار»، جلد 3، ص 210،
1959)
·
دیلتی می نویسد:
·
«نیچه مثال وحشت انگیزی در زمینه
های زیر است:
الف
·
جوجه های ارواح منفرد در فراتر
رفتن از خویشتن به کجا می روند؟
ب
·
کدامیک از جوجه های ارواح مذکور می
خواهد به درک چیزهای ماهوی در خویشتن نایل آید؟
ت
·
نیچه دست رد بر سینه تاریخ می زند.
·
شاید به دلیل نفرت از بی حد و مرز
بودن جزئیات انتقادی چیزها که بدون آنها علمی نمی تواند وجود داشته باشد.»
·
(همانجا، جلد 5، ص 528)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر