کبوتران اشک

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)  

خون سیاوش

(۱۳۴۱)

·        آسمان های نگاهم، روزی

·       جلوه گاه دو کبوتر بودند،

·        برفی و بال سپید، پاک چون مروارید
 

·        صبحگاهان در دشت

·         زیر این گنبد سبز

·         نگهم از پی شان هر طرفی می گردید

·         شامگاهان که افق

·        جام خونین به سراپرده ی شب می نوشید

·         باز می دیدم شان

·         روی دیواره ی باغ 

·         باد، نازک پرشان را به هوس می پویید

 

·         گاه در گوشه ی بام

·         آن یکی می زد چتر

·        این یکی مست دل آرایی دوست

·        ـ سر فروبرده ـ  

·        به گرد پر او می چرخید

 

·        زندگی زیبا بود

·         آسمان می خندید

·         آوخ، امروز به دیواره ی باغ

·        سایه ای هم ز کبوترها نیست

·        جز پر سوخته و خون آلود

·        روی بامم اثری بر جا نیست

·         آسمان های نگاهم امروز

·        آشیان دو کبوتر هستند

·        که در این شام سیاه

·        ـ بال و پر ریخته ـ

·        بر گونه ی من می لغزند.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان