واریز

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

 

خون سیاوش

(۱۳۴۱)  

·        ای سرشکسته شاعر امید سوخته

·        افسانه بود بانگ لب رازدار تو؟ 

·        بیهوده بود فتح لبت در شکنجه گاه

·         یا یاوه بود شعر تو در شاهکار تو؟

·         در دست های تو گل پولاد خشک شد؟ 

·        بر باد رفت آن همه گلبرگ آتشین؟

·        داس درو به دست ددان ماند و گزمه ها

·        تا برکنند ریشه خورشید از زمین؟

·        بنگر ببین چگونه در این آتش سیاه

·         هر سو، ترانه های تو دارند رقص مرگ

·        آواره می شوند همه واژه های مهر

·         از دفتر شکسته پر و بال برگ برگ

·         

·        پر پر شده کنار چپرها،  بهار تو

·         شلاق مانده است و شب یادگار نیست

·        خفته است زندگانی بر روی بال مرگ

·        شبدیز مرده را دگر آن شهسوار نیست

·         شالی تمام گشته و شب آمده به دشت

·        تنها نشسته دخترکت روی تخته سنگ

·         از روی راه، کارگران رفته، خفته اند

·        بی رنگ مانده پرتو چشم گریز رنگ
 

·        پاییز باغ های تو کولی، رسیده است

·         هنگامه ای است، شورش این فصل برگریز

·         ای باغبان پیر در این تندباد شوم،

·         بنشین و درنگر تو به گل های در گریز

·        نفرین شده ـ چو شب پره ـ در شهر شب بگرد

·         سرگشته در جهنم احساس خود بتاب

·         ای روشنی پرست به تاری پناه بر

·        ای زنده وار مرد، به تابوت تن بخواب

·        ای جغد ماندگار به کاخ خراب شب

·        ا کنون بنال بر سر ویرانه های خویش

·        اکنون بمیر در بن مخروبه های شعر

·         گم شو به گرد باد غم یادهای پیش!

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان