مست

سیاوش کسرائی  
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین) 
آوا
(1336)

·        من مستم

·        من مستم و میخانه پرستم 

·        راهم منمایید

·         پایم بگشایید

·         و این جام جگرسوز مگیرید ز دستم

 

·        می، لاله و باغم

·        می، شمع و چراغم

·        می، همدم من، همنفسم، عطر دماغم

·         خوش رنگ، خوش آهنگ

·         لغزیده به جامم

·        از تلخی طعم وی اندیشه مدارید

·         گوارا ست به کامم

·        در ساحل این آتش

·        من غرق گناهم

·        همراه شما نیستم ای مردم بتگر

·        من نامه سیاهم

·        فریاد رسا، در شب گسترده پر و بال

·         از آتش اهریمن بدخو، به امان دار

·        هم ساغر پر می

·        هم تاک کهن سال

·         کان تاک زرافشان دهدم، خوشه ی زرین

·        و این ساغر لبریز

·        اندوه زداید ز دلم با می دیرین

·        با آنکه در میکده را باز ببستند

·        با آنکه سبوی می ما را بشکستند

·         با آنکه گرفتند ز لب توبه و پیمانه ز دستم

·        با محتسب شهر بگویید که هشدار،

·        هشدار که من مست می هر شبه هستم

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان