۱۳۹۲ بهمن ۲۳, چهارشنبه

گلدان


سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
آوا
(1336)

·         دلم گلدان گل های سیاهی است
·         نشانده ریشه ها در پیکر من

·        ز خون سرخ من سیراب گشته
·         شکفته در بهار بی بر من

·         درنگی، رهگذاران بنگریدش
·        گل شبرنگ هم بوییدنی است

·        عروسان را نمی زیبد به پیکر
·         ولی گل هر چه باشد، چیدنی است

·        نهالش کنده ام از سرزمینی
·         که در آن آرزوهای من افسرد

·         توان ام رفت و گل آمد در این شهر
·        چراغ چشم من در راه، پژمرد

·         ببوییدش که دارد عطر اندوه
·        سیه پوش جوانی من، این گل

·         اگر چه اختر تاریکفامی است
·        بود خورشید غم پیراهن این گل

·        هزاران غنچه می سوزد در این باغ
·         که تا وا می شود یک گل بدین رنگ

·         گل قلب مرا ارزان مگیرید
·        گران باشد، گران باشد گل سنگ


ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر