۱۳۹۲ بهمن ۲۵, جمعه

سیری در شعری از لقمان تدین نژاد (2)

 
ژرفایِ جنگل
(آتلانتا، ۶ فوریه ۲۰۱۴)   
به یادِ احمد محمود
که با شهرت طلبی بیگانه بود
 اهل دسته بندی نبود
 از جنجال می‌گریخت، به رغم سانسورچیان، دشمنان، و حاسدانِ کوته نظر
 شاهکارهای خود را می آفرید
 و جایگاهِ فرهنگیِ خود را بخوبی درک می کرد.

سرچشمه:
اخبار روز
http://www.akhbar-rooz.com
 


·        نژادِ تو به هیچ امیری،
·        حاکمی،
·        یا نجیب زاده ‌ای نمی رسد
·        چه رسد به شوریده‌ ای از شیراز،
·        بی بدیلی از بلخ،
·        یا حکیمی از طوس
·        سرگشته‌ ای شاید،
·        شهره به بلوط زارانِ بلندی های زاگرُس

اکابر:
جمع اکبر
بزرگان، شرفا
اکابر و اصاغر،
مهتران و کهتران،
مهان و کهان،
بزرگان و کوچکان

·        شعرِ تو را،
·        انباشته از واژگانِ غیرِ پارسی
·        آبشخورش ترکی، تازی. . . ،
·        لاتین، عبری. . . ،
·        هندی، کُردی. . . ،
·        به فَهلَویات نوین ماننده،
·        به چیزی نمی گیرند اکابِر دوران
·        لمیده بر کهنه کُرسی های لرزان
·        در حلقه‌ ی مریدانِ ماتِ فسون زده

قطب:
کسی که منظور نظر خدای تعالی است، در همه ازمنه
و طلسم اعظم به او داده شده است
 واو در کون و اعیان ظاهر و باطن ساری ست
چون سریان جان در کالبد
و قسطاس فیض در کف او
و افاضه روح حیان بر کون اعلی و اسفل در دست او ست
 قطب تنها انسان کاملی است که 
به نظر صوفیان احاطه اش به جمیع آدمیان محقق است
و همه مقامات و حالات تصوف را می داند.
 قطب عقل عالم امکان است
و تصرف وی در عقول برای صوفیان مسلم است.
 اما آنچه (آنان که) اهل حل وعقد اند و سرهنگان درگاه حق - جل جلاله – سیصد اند
که ایشان را اخیار خوانند
 و چهل دیگر ایشان را ابدال خوانند
و هفت دیگر که مرایشان را ابرار خوانند
 و چهار اند که مرایشان را اوتاد خوانند
 و سه دیگر اند که مر ایشان را نقیب خوانند
 و یکی ورا قطب خوانند و غوث خوانند .

·        مُسلَّم، هیچ قُطبی  
·        خرقه‌ی نخ نمایی
·        بر شانه های لاغرِ تو نخواهد انداخت
·        همراه با مدحی ساختگی
·        ملال آور در صد و پانزده بیت
·        در قافیه ‌ی مکارِم   
  
·        و اسم و کُنیه‌ ی نامأنوسِ تو
·        در هیچ تذکرة الشعرایی نخواهد آمد
·        آمیخته با چند فسانه
·        پانوشتِ کوتاهی شاید

 مکارم:
نیکی ها، بزرگواری ها
ذکر مکارم تو مستحث و متقاضی صداقت و زیارت گشت
کلیله

آن قبه مکارم و آن قبله معالی
آن فرضه معلی، آن روضه ی منور
خاقانی

·        همان به که بگریزی از هیاهو
·        تا ژرفایِ جنگلِ آشنا
·        میان درختانِ ستبرِ صد ساله،
·        هفتصد ساله،
·        حتّی هزار ساله‌
·        سرسبز، اسرار آمیز، خیال‌انگیز 

·        و غرق در اندیشه
·        بر بالِ نغمه‌ ی رمز آمیزِ برگ ها
·        پرواز کنی تا جهان های نغزِ ماورایِ خیال
·        کهکشان ها به دور از بیهودگی ها  
پایان
 ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری 
 
مسعود بهبودی
شاهکاری از ارزش و اندیشه در شولای شعر
عمر شاعر دراز باد
و یاد «بی اعتنا به نامان» اندکشمار نافراموش!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر