منبع:
کتابِ «پریشانِ» اثر
میرزا حبیب الله شیرازی
متخلص به حکیم قا آنی
شاعرِ دورۀ
قاجار
(1223 ـ 1270 هجری قمری)
سرچشمه:
صفحه فیسبوک رضا بی شتاب
کوری شب بر در خانه ای بلغزید.
فریاد کرد که ای اهل خانه چراغی فراپیش دارید تا این کور
بیچاره بسلامت رود!
یکی گفتش:
«اگر کوری چراغ را چکنی؟»
گفت:
«می خواهم تا آن، که چراغ آورد، دستم گیرد و خود نیفتد.»
آنکه را شمع هُدی نیست به دست
چون شود هادی ارباب سلوک؟
مُفتیِ ما که خورَد مال یتیم
حیف باشد که دهَد پندِ ملوک
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر