رویاروئی های ایدئولوژیکی هر روزه (98)

مهم عجز فکری است و نه عجز جسمی

سرچشمه:

جوک های انگلیسی و تصاویر خوشایند

میم حجری

·         اگر کسی مثالی برای وارونه بینی، وارونه اندیشی و وارونه نمائی و ضمنا عوامفریبی بجوید، لازم نیست که راه درازی طی کند و جای دوری برود.

·        همین مثال مصور برای آشنائی با مفهوم «وارونگی» کافی است:

·        حریف در روز روشن و در ملأ عام دست به ریشه می برد و مسئله اساسی فلسفه را تحریف، وارونه و پا در هوا می سازد.

·        یعنی در لفافه مبارزه با شعور وارونه، شعور وارونه اشاعه می دهد:

1

مهم عجز فکری است و نه عجز جسمی

·        او دیالک تیک ماده و روح را، دیالک تیک وجود و شعور را، یعنی عام ترین و اصلی ترین دیالک تیک هستی را، یعنی مادر دیالک تیک فلسفه را وارونه می سازد.

·        بدین طریق و ترفند، نقش تعیین کننده در دیالک تیک ماده و روح (وجود و شعور) از آن روح (شعور) جا زده می شود.

2

·        در حالیکه حقیقت از قراری بکلی دیگر است:

·        حقیقت این است که میان ماده و روح (جسم و فکر) رابطه دیالک تیکی برقرار است و در این دیالک تیک، نقش تعیین کننده از آن ماده (جسم) است.  

3

·        این در تحلیل نهائی عجز جسمی است که به عجز روحی و یا فکری منجر می شود:

·        کسی که از حواس درست و حسابی محروم باشد، کسی که عاجز از دیدن، شنیدن، بوییدن، لمس کردن، کار کردن، حرف زدن و غیره باشد، طبیعی است که کمیت و کیفیت سیگنال هائی که به مغز می فرستد، کمتر از کسی باشد که ازیان توانائی ها محروم نیست.

4

·        شعور و روح در تحلیل نهائی بسته و وابسته به ماده و وجود، توان فکری بسته و وابسته به توان جسمی تشکیل می شود و به نوبه خود به توان جسمی خدمت می کند و نه برعکس.

5

·        حالا حتما حریفی خواهد گفت که چه عیب دارد که کسی دیالک تیک ماده و روح و یا جسم و فکر (تن و جان)  را وارونه کند؟

·        آسمان که با این ارزیابی غلط و یا درست به زمین نمی آید.

6

·        در نگاه ساده و سرسری حق با حریف است.

·        پاسح به نقش تعیین کننده در دیالک تیک ماده و روح اما به پاسخ صرف محدود نمی ماند.

·        با پاسخ به نقش تعیین کننده در این مادردیالک تیک، جهان بینی بشری رقم می خورد:

·        قایل شدن نقش تعیین کننده به روح (فکر)  آدمی را به اردوی ایدئالیسم سوق می دهد که آخوندیسم یکی از شعبات آن است و قایل شدن نقش تعیین کننده به ماده (جسم) به اردوی ماتریالیسم. 

7

·        حالا حتما حریف دیگر خواهد گفت که ماتریالیست و یا ایدئالیست بودن کسی که چیزی را عوض نمی کند.

متاع کفرر و دین بی مشتری نیست:

گروهی آن، گروهی این پسندند.

8

·        آره.

·        در نگاه ساده و سرسری چیزی عوض نمی شود.

·        ولی وارونه بینی، وارونه اندیشی و وراونه نمائی بهترین و مؤثرترین طریق و ترفند برای عوامفریبی است.

·        آخوندیسم ملی و بین المللی هم از دیرباز به همین ترفند بشریت را خر کرده است و آب به آسیاب ارتجاع و بربریت ریخته است:

9

·        چون دیالک تیک ماده و روح (وجود و شعور) را به میلیون ها شیوه و شکل می توان بسط و تعمیم داد:

·        یکی از این شیوه ها و شکل ها، دیالک تیک هستی و خدا ست:

·        آنگاه خالق هستی طبیعی و اجتماعی خدا جا زده می شود. 

10

·        حریف دیگری حتما خواهد گفت که حالا چه فرق می کند که بنی بشر خالق خدا تلقی شود و یا برعکس خدا خالق هستی بطور کلی و ضمنا بنی بشر محسوب گردد.

11

·        در نگاه ساده و سرسری به مسئله شاید حق با حریف باشد.

·        ولی آخوندیسم که به دلیل علافی و وقتگذرانی به اختراع خدا نمی پردازد.

·        وقتی به ترفند سفسطه وجود خدای غیر مادی نامرئی لامکان و لازمان و در حقیقت محال را قبولاند، خدای آخوند ساخته دست به کار می شود و پیامبر و امام می فرستد و شیوه زندگی مورد علاقه آخوندیسم را و در واقع طبقه حاکمه را دیکته می کند.

·        مثلا خدا معبود (ارباب برده دار) جا زده می شود و بشریت نوکر برده وار و بعد جامعه به همان سان، به دو طبقه ارباب و نوکر طبقه بندی می شود:

·        آنگاه اقلیتی بی رحم و خود خواه و خونریز یوغ بردگی بر گرده اکثریتی «بی همه چیز» می نهد و دمار از روزگارش در می آورد. 

·        و رفته رفته فاجعه در ابعاد مهیبی ادامه می یابد و اوج می گیرد.

·        به بهانه الله، جهاد فی سبیل الله شروع می شود و جامعه و جهان به کشتارگاهی بی حد و سرحد استحاله می یابد.

·        جهان بینی حدیثی از این دست است.

پایان