مـــــــــــرور می
کنم خاطـــــــــراتم را .
اما مگر کپـــــــــــــی برابـــر اصـــــــــل می
شــود.
سرچشمه:
صفحه فیس بوک ح ر
میم حجری
1
·
خاطره همیشه کپی است.
2
·
خاطره ـ حتی چه بسا بدتر ـ کپی مانی پولیزه شده (دستکاری دلبخواهی شده) است.
3
·
بنی بشر خاطرات را بسته به وضع و حال روحی و شرایط عینی زندگی خود در لحظه
معین، آگاهانه سرهم بندی می کند:
الف
·
اگر نیاز داشته باشد، بخش های منفی خاطرات را عمده و برجسته می کند و به مثابه
کل خاطرات به خورد خود می دهد.
ب
·
اگر نیت دیگری در سر داشته باشد، بخش های مثبت و خوشایند خاطرات را عمده و
برجسته می کند و مابقی را، یعنی تمامت خاطرات ناگوار و منفی را در خاطره اندازی (بر
وزن خاک اندازی) می ریزد و روانه سطل
زباله خاطر خود می سازد.
مثال
·
اگر کسی بخواهد به رفیقی خیانت کند، مثلا با همسرش رابطه نامشروع بر قرار کند،
قبل از عملی کردن نیت خود، به قانع کردن وجدان خود می پردازد:
·
آنگاه تمامت عناصر حقیقی و یا مجازی مناسب و مفید را یکی پس از دیگری در لوح
خاطر خود باز نویسی می کند:
·
مثلا رفیق کذائی کی به همسر او چشم چرانی کرده و یا حتی بطرز خائنانه ای بوسه
ای رد و بدل کرده و یا پیش همسایه پشت سر او بد گفته و الی آخر.
4
·
ضمیر بنی بشر هم همیشه بطور خودپو، یعنی بدون دخالت خود فرد، خاطرات مورد نیاز
مادی و فکری و روانی و روحی فرد مربوطه را
مثلا در عالم خواب باز تولید می کند.
· تا به رفع نیازهای روح گرسنه و تشنه ی او کمک کند.
5
·
ضمنا خاطرات صد در صد رئال (واقعی) به هیچ دردی نمی خورند.
6
·
خاطرات همیشه بریده هائی از متن زندگی اند.
7
·
مرور خیلی از خاطرات، هراس انگیز و ویرانگر است.
·
سودای تکرار مو به موی خاطرات واقعی، سودای بسیار خطرناکی است و همان بهتر که امکان ناپذیر است.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر