۱۳۹۱ اسفند ۱۷, پنجشنبه

تراژدی «مهره سرخ» از سیاوش کسرایی (5)

پیشکش به مهری
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

  
·        قامت کشیده ـ سرکش و سوزان ـ
·        چون آخرین برآمد کاهیده، شمع شب
·        سهراب پر توان
·        دارد سخن به لب:

·        «انگار تا که من برسیدم
·        وارونه شد جهان
·        ناراستی پدید
·        پیوندها نهان

·        پور و پدر برابر هم تیغ می کشند
·        اما
·        پائی نه در میان
·        دستی نه پیشگیر

·        یک لب به مهربانی و پیوند باز، نه
·        از پشت سال ها
·        دوری و انتظار
·        آن دم که پا گرفته یکی شعله، تا بدان
·        از ره رسیده را
·        با چشم دل ببینی و بشناسی
·        در پرده های مه نفسی کارساز، نه 

·        وقتی به رزم
·        چشم و چراغ تو
·        رستمت
·        می رفت تا پسر بکشد
·        با خود اوفتد
·        زال زرت چه شد که به تدبیر می نشست؟

·        سیمرغ رهنمای کجا بود
·        آن قاف آشیان؟

·        و اینک که زخم پهلوی من چون گل عقیق
·        پر داده عطر مرگ
·        کاووس شاه کیست که بی رأیت، ای حکیم
·        دارو کند نهان؟

·        لب بسته خامشان،
·        فرمانبران رام کدام آفریدگار
·        یا بد سرشتگان کدام آفرینش اند؟

·        اینان به خامشی
·        آیا نه هیمه های مدد کار آتش اند؟»

·        سهراب
·        ـ آشفته تر ز پیش ـ
·        دستی به روی زخم تهیگاه می کشد
·        شب
·        آه می کشد

·        نازش به پهلوانی رستم
·        در واپسین دمان
·        بر خاک سرد بود
·        خفتن کنار مادر و آغوش گرم او
·        دردا چه بی دوام،
·        کوتاه،
·        عمر شبنم لبریز درد بود

·        «خوش بود روزگار
·        گر محنت کسان
·        چون خار سرزنش به دل و جان نمی خلید
·        یا بردرخت پر گل و پر بار آرزو
·        هر روز نو به نو
·        این بی شمار میوه رنگین نمی رسید!

·        در کشور تو، آه
·        یک سرگذشت نیست چو از آن من، تباه
·        جنگ و شکست و بی کسی و غم
·        با داشتن کدام گناه است این ستم؟»

ادامه دارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر