پندار مروارید بودن را

  سیاوش کسرائی 

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

(از تراشه های تبر ) 

خاموشانه

·        من در صدف تنها

·        با دانه های باران

·        پیوسته می آمیختم پندار مروارید بودن را

·        غافل که خاموشانه می خشکد

·        در پشت دیوار دلم دریا

پایان