سیری در جهان بینی شاملو (21)

متانقدی بر سیری در جهان بینی شاملو (1)

http://hadgarie.blogspot.de/2011/02/1_03.html

شین میم شین

شعر یاران ما که تو تحلیل کرده ای، مال سال 1332 است، سالی که  همه نوچه ها ـ به قول تو ـ  یا دربند بودند و یا فراری و از تشکل ها و قلب زخمی مانده بود. 
من زنده ام به رنج
یعنی ادامه دارد
جمله که حکایتی است به رنج کس یا کسانی که کشته شده اند و من باید باشم تا گرد بیاورم هردرد را که باز بمانم و جلو بروم
من این ها را از این شعر زیبا می فهمم
حریف هماندیش

·        شاید حق با حریف هماندیش باشد و «من» شاملو «من» نوعی باشد.

·        ما برای کسب اطمینان خاطر، دیگر اشعار شاملو را نیز مورد تحلیل قرار می دهیم:

·        حریف در رابطه با شعر «یاران من»،  برداشت خود را نیز ابراز داشته اند:

حریف هماندیش 
شعر یاران ما که تو تحلیل کرده ای، مال سال 1332 است، سالی که  همه نوچه ها ـ به قول تو ـ  یا دربند بودند و یا فراری و از تشکل ها و قلب، زخمی مانده بود.

·        در سال 1332 اکثریت قریب به اتفاق کسانی که در بند و یا فراری بوده اند، توده ای بودند.

·        از جبهه ملی ـ به مثابه جریان سیاسی حاکم ـ فقط فاطمی اعدام شده بود.

·        این بدون کمترین تردید توده ای ها بودند که یا هزار هزار در خاوران های دربار و امپریالیسم سر به نیست می شدند و یا زیر زجر و شکنجه و آزار جسمی و روحی و روانی کشته و یا در بهترین حالت دچار جنون می شدند و وقتی که از زندان مخوف دربار و امپریالیسم «آزاد» می گشتند، به بریدن سر زن و بچه های شان مبادرت می ورزیدند تا بلکه جنون خود را مهار کنند.

·        تاریخ ایران را باید از نو نوشت و باید چنان نوشت که واقعا بوده است و نه آنچنان که طبقه حاکمه خواسته و می خواهد.

·        سقوط خاندان پهلوی می توانست دسترسی به اسناد و اطلاعات صرفنظرناپذیری را در رابطه با تاریخ معاصر ایران فراهم آورد.

·        اما دریغ که ارتجاع سیاه فوندامنتالیستی زمام امور را به دست گرفت و روشنگری ریشه ای به تعویق افتاد.

·        بزعم حریف، برای شاملو به دلیل نابودی و فرار مبارزان، از تشکل و قلب، زخمی مانده بود.

·        به همین دلیل شاملو می گوید:

شاملو 
یارانِ من بیایید 
با دردهایِ تان 
و بارِ دردِتان را 
در زخمِ قلبِ من بتکانید.

·        خوب یاران شاملو چه کسانی بوده اند؟

·        دکتر خصوصی شاملو ـ دکتر نورالدین سالمی ـ می نویسد:

·        «گفتم: یک جوان توده ای به من می گفت که شاملو رفته، پای مجسمه خسرو روزبه (در ایتالیا) گریه کرده!

·        آقا (شاملو) گفت:

·        زکی!

·        آیدا گفت:

·        ایتالیا که بودیم، یک مجسمه ساز معروف ایرانی مجسمه بزرگی از روزبه ساخته بود و داده بود، وسط یک میدان نصب کرده بودند.

·        ما رفتیم تو اون میدون و یک عکس یادگاری گرفتیم.

·        اینو حضرات به این شکل نقل کردن.»

·        (نورالدین سالمی، «بامداد در آینه»، ص 180)  

·        خسرو روزبه عزیزترین قهرمان توده ای ها و توده ها بوده  است.

حریف هماندیش
من زنده ام به رنج
یعنی ادامه دارد
جمله که حکایتی است به رنج کس یا کسانی که کشته شده اند و من باید باشم تا گرد بیاورم هردرد را که باز بمانم و جلو بروم 
من این ها را از این شعر زیبا می فهمم  .

·        بنظر زورکی حریف، شاملو به ادامه مبارزه ایمان راسخ دارد و می خواهد که توده ای ها را و توده ها را زیر پرچم خویش گرد آورد و به دربار و امپریالیسم یورش برد.

·        ولی چه می شود که نه موئی از سر این دردانه کم می شود و نه از تشکیلات شاملو کمترین اثری به چشم و کمترین خبری به گوش می رسد؟

·        ضمنا چه شده بودکه اجنه بین المللی شاملو را جایزه باران می کردند و اکنون همچنان و هنوز همه راستگراها و «چپ» های قلابی، شاملو را سر دست می برند و برایش سر و دست می شکنند، در حالیکه کمتر کسی حتی نامی از خود سرداران تیرباران شده و یا فراری و ادامه دهندگان تشکل و مبارزه بر لب می برد؟

·        نام تیزابی و بیگوند و حکمتجو و صدها تن دیگر را طرفداران «شاملوی بزرگ» اصلا شنیده اند؟

·        آنچه حریف هماندیش به صراحت درنمی یابند، ایدئولوژی طبقات واپسین است، اگرچه خود ایشان با همین ایدئولوژی می زیند.

·        شاملو سراینده ایدئولوژی همین طبقات واپسین است.

·        شاملو ـ بسان ایدئولوگ های فاشیسم و امپریالیسم ـ شاعر مرگ داوطلبانه است.

·        برای شاملو مهم نیست که چه کسی می میرد.

·        مهم نفس تحقیر زندگی و استقبال داوطلبانه از مرگ است.

·        همه ایدئولوگ های امپریالیسم (فاشیست ها، اگزیستانسیالیست ها و غیره)  همین ویژگی و وجه مشترک ایدئولوژیکی را دارند.

·        حکیم بزرگ ایتالیا ـ دومه نیکو لوسوردو ـ در اثری تحت عنوان «اجتماع، مرگ، هایدگر و ایدئولوژی جنگ (1995)» از این حقیقت امر پرده برداشته اند.

·        عمرشان دراز باد!  

·        این اثر ایشان باید ترجمه شود و از این گرایش ایدئولوژیکی عام در مقیاس بین المللی پرده برداشته شود.

·        شعر حافظ راجع به منصور حلاج را نیز باید در این چارچوب درک کرد.

·        حافظ هم ـ به مثابه ایدئولوگ فئودالیسم واپسین ـ ضمن تبلیغ خوشباشی، غتیمت دانی دم، تحقیر حیات، ستایشگر رفتن داوطلبانه و جنون آمیز بر سر دار بوده است.

ادامه دارد