رنگ پیراهن

رنگ پیراهن

محمد روحانی

سرچشمه:
صفحه فیس بوک
محمد روحانی (نجوا کاشانی)

دستم از قلم گریزان است
نه بخاطر قلم شدن

می ترسم جوهر اندیشه
انگشت سبابه را رنگ کند

پیش از آنی که
به رنگ پیراهنی
رأی داده باشم.

پایان

• ستایش انگیز است، این شعر کوتاه.

• در نهایت کمال معنوی است.

• از اندیشه ی ژرف لبریز است.

• واقعا هم روند تحریر اندیشه از همین قرار است که شاعر به شعر می کشند.

• اندیشه انگار غول خفته در بطری ئی است که وقتی برون می آید، مهارش محال می شود:
• غولی که بی محابا رنگ معینی را دیکته می کند، بی اعتنا به سوبژکت بطری بدست فراخواننده غول و بی اعتنا به بود و نبود!

• رنگ، انگار پیشاپیش تعیین شده است، در ناخودآگاه سوبژکت قلم بدست که خودآگاهی طبقاتی آهنین او ست.

عمر شاعر دراز باد!
پایان