توضیح مکاتب مهم مربوط به «تئوری شناخت» (50)

اسکپتیسیسم (تردیدگرائی) (1)

پروفسور دکتر مانفرد بور
برگردان شین میم شین

I
اسکپتیسیسم یونانی

• اسکپتیسیسم مکتب فلاسفه یونانی است که در فاصله سال های (300 ـ 200 قبل از میلاد) پا به عرصه وجود نهاد و تا قرن دوم میلادی مؤثر واقع شد.

• توسعه اسکپتیسیسم در جهان باستان به سه دوره تقسیم بندی می شود:

الف

پیرون الیسی (360 ـ 270 ق. م.)
فیلسوف یونان باستان
مؤسس اسکپتیسیسم (پیرونیسم)

• اسکپتیسیسم دوره قدیم به نمایندگی پیرون و تیمون

ب

• اسکپتیسیسم دوره میانی معروف به دوره آکادمیک به نماندگی ارکه سیلائوس، کارنه آدس

ت

• اسکپتیسیسم دوره جوان و یا جدید به نمایندگی آینه سیدموس، اگریپا، سکستوس امپیریکوس

1

• عنصرمشترک اسکپتیسیسم یونانی با استوئیسم و اپیکوریسم عبارت است از خوشبختی گرائی.

• مراجعه کنید به استوئسم، اپیکوریسم در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

2

• اسکپتیسیسم هم مثل آندو، آرامش روحی را پیش شرط نیل به خوشبختی واقعی قلمداد می کرد.

3

• استوئیسم و اپیکوریسم راه رسیدن به این خوشبختی را در شناخت جهان می دانند، ولی اسکپتیسیسم یونانی در صرفنظر از هر نوع شناخت می داند.

4

• اسکپتیسیست های یونانی شناخت جهان را محال اعلام می کنند.

5

• آنها ادعا می کنند که انسان با پرهیز از شناخت جهان، از تأثیرات آن در امان می ماند و می تواند به آن آرامش روحی که پیش شرط خوشبختی واقعی است، نایل آید.

• (هرچه خرتر به همان اندازه خوشبخت تر! مترجم)

6

• اسکپتیسیست های یونانی موضعگیری منفی خود را نسبت به امر شناخت در نکات آموزشی خود اثبات می کنند.

7

• این نکات از نقطه نظرها، ادعاها، تزها و دلایل تشکیل می یابند.

8

• اسکپتیسیست ها می کوشند تا با این نکات و در این نکات احکام زیر را اثبات کنند:

الف

• این حکم را که حقیقتی وجود ندارد.

ب

• این حکم را، که جهان غیرقابل شناسائی است.

ت

• این حکم را که شناخت بطور کلی محال است.

9

• پیرون ـ بنا بر روایت دیوگنس لرتیوس ـ ده نکته اسکپتیسیستی فرمولبندی کرده و اسکپتیسیست های یونانی دیگر نکات جدیدی بدان افزوده اند و یا آنها را تغییر فرم داده اند.

ادامه دارد