زنان همگی ـ یکدل و یکزبان ـ گفتند: «نه!»
پنداشتی از فردا
اریش کِستنر
برگردان آذر
سرچشمه:
فیس بوک آذر نعیمیان
پنداشتی از فردا
اریش کِستنر
برگردان آذر
سرچشمه:
فیس بوک آذر نعیمیان
نام مستعار ملشیور کورتز
نویسنده، شاعر، فیلم نامه نویس و طنزپرداز آلمانی
نویسنده قصه های کودکان
مؤلف آثار بیشمار
برای زنانی که در فیس بوک در شمار دوستان من هستند
و آنگاه که باز جنگ آغاز شد،
زنان همگی
یکدل و یکزبان گفتند:
« نه! »
و درها را
به روی برادران و پسران و شوهران
فروبستند.
پس آهنگ سرزمین های دیگر کردند
به سرای سرهنگ ها ریختند،
با چوب وچماق در دست.
و از خانه بیرون کشیدند،
و هر یک را
که فرمان جنگ داده بود،
با چوب بر لمبرش کوبیدند.
بانکداران و کارخانه داران را
تیمسارها ووزیران را
چنان کوبیدند که
چوب ها شکستند ودو نیم شدند
و بسیاری از گزافگویان
خاموشی گزیدند.
در همۀ سرزمین ها
آوای جیغ بلند بود
و دیگر
در هیچ جا جنگ نبود.
زنان آنگاه به خانه ها بازگشتند
نزد برادر، پسر وشوهران
و گفتند که جنگ پایان یافت.
مردان از پنجره ها به بیرون نگریستند
و به زنان هیچ نگاه نکردند.
پایان
ویرایش شعر از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
نویسنده، شاعر، فیلم نامه نویس و طنزپرداز آلمانی
نویسنده قصه های کودکان
مؤلف آثار بیشمار
برای زنانی که در فیس بوک در شمار دوستان من هستند
و آنگاه که باز جنگ آغاز شد،
زنان همگی
یکدل و یکزبان گفتند:
« نه! »
و درها را
به روی برادران و پسران و شوهران
فروبستند.
پس آهنگ سرزمین های دیگر کردند
به سرای سرهنگ ها ریختند،
با چوب وچماق در دست.
و از خانه بیرون کشیدند،
و هر یک را
که فرمان جنگ داده بود،
با چوب بر لمبرش کوبیدند.
بانکداران و کارخانه داران را
تیمسارها ووزیران را
چنان کوبیدند که
چوب ها شکستند ودو نیم شدند
و بسیاری از گزافگویان
خاموشی گزیدند.
در همۀ سرزمین ها
آوای جیغ بلند بود
و دیگر
در هیچ جا جنگ نبود.
زنان آنگاه به خانه ها بازگشتند
نزد برادر، پسر وشوهران
و گفتند که جنگ پایان یافت.
مردان از پنجره ها به بیرون نگریستند
و به زنان هیچ نگاه نکردند.
پایان
ویرایش شعر از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
این مردا در خانه نشستند و زنان بجنگ دشمن رفتند وپیروز برگشتند ومردان ترسو پنجرها را باز کردند و بزنان فاتح جنگ توجه وتشکریهم نکردند عجب مردان نمک ناشناسی آیا درست میگویم اگر نه تصحیم کنید با تشکر
پاسخحذفآره. زنان حداقل پرولتر مضاعف اند.
پاسخحذفجامعه فردا را در وهله اول همین پرولتایای اربعه و یا حتی بیشتر در وحدت با پرولتاریای مرد خواهد ساخت.
زنان پروردگار کودکانند و قدر زندگی را می دانند و بیشتر از همه از مرگ همنوعان رنج می برند.