۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۱, دوشنبه

زندگی، توهمِ نخبگانی شده است!

ابلیس در کلیسا
اثری از الفارو سیکوه ئیروز

ضد انقلابِ آینده، چماقِ پاینده
علی سالکی
(۲۳/۱/۹۱)
سرچشمه:
مجله هفته
http://www.hafteh.de

خطابیه ای به
کاروانی از ضدِ انقلابی های آینده، از مهدی جامی تا رضا پهلوی


• آیا اجازه ‌ی آن به من داده شد
• که تیغِ تیزِ فرورفته در کالبدم را
• بیرون کِـــشم، بِشکنم،
• و یا حتی، تیزتر کُنم
• و لجوجانه آن را
• و زهرِ دردش را
• پذیرا باشم؟

• من مُختارم!؟
• اگرهم باشم، مختاری̊ کمرشکسته ‎ام
• گوژ، گوژ
• همه جانم
• چگونه سر برآرم؟

• در متنِ کدام پیشرفت، جایِ مرا خالی کرده‌اند؟
• کابوس ‌زاده‌ ی فرهنگِ‌ «پنجاه ونُه» گشته‌ام،

• (مَردگانی معلق بر روی رود
• کابوسِ کارون، جوشان به خون
• کابوسِ تهران، اصفهان، رشت، اهواز…
• با ضامنِ بمب در زهردندانِ ضدِ انقلاب
«انفجارِ نور» در سنگرِبندی کارگرها، پرولتاریا)

• سرشکسته،
• تاریخ در من، به تعلیق
• باری از نیش بر دوشم می گذارد،
• چگونه سر بر آرم؟!

• خاطره‌ ی آن جنازه‌ ها
• جهان را می بایست
• بازمی‌ ایستاند

• و شـرَی از انقلاب
• درهر رگش می ساخت

• اما حافظه به خاطره تن نداد
• این اقبالِ ما ست انگار!

• تکرارِ تاریخ
• از کمونِ پاریس تا به تهران
• تا به امروز، که
• زندگی، توهمِ نخبگانی شده است،
• که سازگاری را
• بی چون و چرا
• ربطِ عقلانی می‌دهند!

• که «به جهان سازگار باش، که جهانِ سازگار از او ست!»
• به پروردگارانِ متعالی چنگ بینداز
• و ستیز وُ روحِ قهرآمیزت را
• آرام،
• خفـــه کن!
• عصرِ «اعتدالِ بزرگ» فرا رسید!

• مگر خوابی، نمی‎بینی؟!

• سگ اصحابِ کهف هم،
• خبرِ آن را، وق می زند:

• (عـصرِ انقلاب گذشت!
• تا زنده باشد،
ضدِ انقلابِ انقلابی)

• که تا بارِ دیگر قبضه شویم!؟


• آن تیغ تیز را اما
• فراموش مکن
• هنوز در کالبد است!
• گواه بر اینکه رواداریِ سازش بر قهر مقدم است!

• آن تیغ تیزِ سازگاری، سقط کنندگی
• ضدِ «زنده باد انقلاب!»
• هنوز در کالبد است!

• گواهیِ دروغ می دهد،
• خلسه ‌گون
• چماق به پشت دارد
• وقتش باشد، تیغِ تیز می ‌کشد،
• بعد می گوید:

• «سازش بر قهر، مقدم است!
• تا آن تیغ‌ هنوز
• در کالبد فرو ماند. »

• فراموشش مکن!


پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر