۱۳۹۰ دی ۲۹, پنجشنبه

تمرین تفکر مفهومی (1)

شین میم شین
این در طبیعت تفکر فلسفی است که به هرآنچه که بطور بیواسطه وجود دارد، قناعت نکند، خود را در چارچوب تاریخی و اجتماعی صرف موجود محدود نسازد، بلکه چارچوب موجود را درهم بشکند، از آن پا فراتر نهد، بیندیشد و وارد خطه کلیت و اعتبار عام شود.

سعدی
(گلستان با ب اول، ص 58 ـ 59)

• تشنه سوخته در چشمه روشن، چو رسید
• تو مپندار که از پیل دمان اندیشد

• سعدی برای اثبات نظر خویش، قصه تشنه ای را نقل می کند که به سر چشمه ای روشن می رسد، ولی چشمه یاد شده در اشغال پیل دمان است:
• تشنه یا باید به خاطر پیل از آب صرفنظر کند و یا برغم خطر رفع تشنگی کند.

• سعدی بر آن است که تشنه ـ بی اعتنا به پیل ـ رفع تشنگی خواهد کرد.


• ما باید برای کشف صحت و سقم ادعای سعدی به تفکر مفهومی متوسل شویم.

• اما چگونه؟


• ما باید مفاهیم عامی را که سعدی بسط و تعمیم داده پیدا کنیم.


• تشنگی و رفع تشنگی!

• ترس از پیل و صرفنظر از رفع تشنگی!
• بی هراسی از پیل و رفع تشنگی!

• رفع تشنگی یکی از نیازهای غریزی بشری است:
• اگر انسان آب نخورد، می میرد!

• ما بدین طریق به مقوله غریزه می رسیم.

• هیچ مفهوم و مقوله ای بدون ضد دیالک تیکی اش وجود ندارد.


• چرا؟


• برای اینکه مفاهیم و مقوله ها تصاویر چیزهای واقعی اند و چیزهای واقعی همیشه جولانگاه اضداد اند، جولانگاه دیالک تیک اند.


• ضد غریزه عقل است:

• بدین طریق، به دیالک تیک غریزه و عقل می رسیم!

• سعدی دیالک تیک غریزه و عقل را به شکل دیالک تیک رفع تشنگی و هراس از خطر پیل بسط و تعمیم می دهد و نقش تعیین کننده را از آن غریزه (رفع تشنگی) می داند.

• آنجا که بود و نبود، مرگ و نیستی ارگانیسم مطرح است، در دیالک تیک غریزه و عقل، غریزه بقا یکه تاز بلامنازع میدان می شود و همه غرایز دیگر از جمله غریزه ترس را و حتی عقل خودمختار را دهن بند می زند.

• برای تشنه سوزان، دسترسی به آب به هدف الاهداف مبدل می شود و غریزه ترس و عقل زیر فرمان غریزه بقا در می آید و چه بسا مفلوج می شود.


• علت این امر در این است که دیالک تیک جذب و دفع تعیین کننده ترین دیالک تیک هر ارگانیسم است و لذا همه غرایز و حتی عقل باید تابع و خدمتگزار این ابردیالک تیک باشند و تنها پس از تضمین حیات ارگانیسم، نقشی برای ایفا به عهده بگیرند.


• در تضاد قرار گرفتن عقل با غرایز، بویژه غریزه بقا می تواند حتی به سرکوب خشن عقل از سوی غریزه منجر شود، آن سان که دیالک تیک غریزه و عقل تخریب شود، غریزه یکه تاز خود کامه میدان وجود شود و موجود زنده به جنون دچار آید و سودائی جز ارضای نیازهای غریزی نداشته باشد.

• غریزه بقا پس از سیراب کردن ارگانیسم، غرایز دیگر و عقل را دوباره از حالت بیهوشی در می آورد و فعال می کند.

• آنگاه موجود خردمند می فهمد که در مخاطره پیل دمان بوده و قطرات حیات بخش آب چه ارزش بی نظیری داشته اند.
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر