«بیگانگی» (4)

پروفسور ورنر شوفن هاور
پروفسور مانفرد بور
برگردان شین میم شین

2
بیگانگی در امپریالیسم

• در مرحله توسعه عالی تر سرمایه داری، یعنی در امپریالیسم، این روند بیگانگی شدت می یابد.

• در امپریالیسم، سرمایه انحصاری و انحصاری ـ دولتی به قدرت حاکم بر جامعه مبدل می شوند.

• این امر در عرصه سیاست خود را بشرح زیر نمودار می سازد:

1

• درگذار از دموکراسی بورژوائی به ارتجاع سیاسی.

2

• در تشکیل دستگاه قدر قدرت دولتی بوروکراتیک و نظامی گشته، بر ضد اقشار پهناور مردم.

3

• و بالاخره در گذار به دیکتاتوری فاشیستی.

4

• همزمان با آن روندهای زیر به جریان می افتند:

الف

• فساد فرهنگی عمیق

ب

• روند تخریب ارزش های فرهنگی

ت

• روند مسموم سازی توده های مردم با تبلیغ بی وقفه و مستمر زباله های فرهنگی از طریق رسانه های گروهی مدرن

پ

• روند استفاده از علم و فن بر ضد پیشرفت اجتماعی و به نفع جنگ افروزی.

• مبارزه طبقاتی طبقه کارگر نه تنها بر ضد استثمار، بلکه همچنین بر ضد بیگانگی است.
• اقشار و طبقات زحمتکش دیگر نیز که در مبارزه دموکراتیک خود بر ضد قدر قدرتی انحصارات، بر ضد چپاول توده های مردم توسط انحصارات و بر ضد تشدید روند بیگانگی در امپریالیسم مبارزه می کنند، به حمایت از طبقه کارگر می پردازند.

3
راه حل مسئله بیگانگی

• بیگانگی تنها با انقلاب سوسیالیستی، با برقراری دیکتاتوری پرولتاریا در روند ساختمان سوسیالیستی جامعه از بین می رود.
• بنیان آن عبارت از این است که خودپوئی توسعه اجتماعی جای خود را به توسعه اجتماعی آگاهانه و برنامه ریزی شده می دهد، که پیش شرط آن، جایگزین شدن مالکیت خصوصی بر وسایل تولید و آنتاگونیسم ناشی از آن، با مالکیت سوسیالیستی و بدنبال آن تکوین و تحکیم همبستگی میان طبقه کارگر، دهقانان سوسیالیستی و روشنفکران سوسیالیستی است.

• بنابرین خاتمه دادن به کلیه فرم های استثمار و ستم با خاتمه دادن بر بیگانگی همراه است.
• این امر بدان معنی نیست، که کلیه مظاهر بیگانگی بطور اوتوماتیک و خود به خودی از بین می روند.
• برای خاتمه دادن به بیگانگی، مبارزه آگاهانه توده های مردم، تحت رهبری حزب مارکسیستی ـ لنینیستی و تبدیل انسان های جامعه سوسیالیستی به حاکمان واقعی سرنوشت خویش ضرورت دارد.

• توسعه اجتماعی با شرکت هرچه وسیعتر توده های مردم در رهبری اقتصاد سوسیالیستی و دولت سوسیالیستی، با پشت سر گذاشتن همزمان ایندیویدوئالیسم (فردگرائی) و اگوئیسم (خودپرستی) بورژوائی و ایجاد روابط انسانی حقیقی میان اعضای جامعه سوسیالیستی صورت می گیرد.

• مراجعه کنید به ایندیویدوئالیسم (فردگرائی)، اگوئیسم (خودپرستی) در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

فرم های نمودین مختلف بیگانگی که از سرمایه داری به میراث مانده اند، در سوسیالیسم با توسعه همه جانبه شخصیت انسانی توده ها و با گسترش مستمر دموکراسی سوسیالیستی بطور قطعی از بین خواهند رفت.

ادامه دارد