شیوه تولید آسیائیجامعه طبقاتی اولیه
پروفسور هربرت کروگر
برگردان شین میم شین
برگردان شین میم شین
• شیوه تولید آسیائی به فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی ئی اطلاق می شود که بمثابه اولین جامعه طبقاتی تاریخی از جامعه اولیه توسعه یافته است.
• مارکس و انگلس جوامع طبقاتی قدیمی شرق و هندوستان را شیوه های تولید آسیائی نام می دهند.
• شالوده اقتصادی این فرماسیون را مجمع روستائی با مالکیت اشتراکی بر زمین تشکیل می دهد.
• بر روی تعداد زیادی از مجامع روستائی نسبتا خودکفا، قدرت مرکزی ئی برپا می شود که فونکسیون اجتماعی اش جمعبندی مجامع روستائی پراکنده بیشمار برای انجام وظایف اصلی (مثلا کانال کشی و حل مسئله آب، بهسازی کیفیت مزارع، جنگ و غیره) است.
• این قدرت مرکزی خود را مستقل می سازد و به حکومت مطلقه و نمایندگان آن (سلسله مراتب کارمندی آن) به طبقه استثمارگر مبدل می شود.
• مشخصه این فرماسیون اجتماعی عبارت از این است که در آن در جوار مالکیت اشتراکی مجامع روستائی بر اراضی کشاورزی، مناسبات تولیدی برده داری و فئودالی نیز رواج دارند.
• البته برده داری اینجا، عمدتا خصلت بنده داری خانگی دارد و بنده ها فقط به میزان ناچیزی در تولید شرکت می کنند.
• اما این مناسبات تولیدی برده داری و فئودالی برای این فرماسیون اجتماعی تعیین کننده نیستند.
• این مناسبات تنها در جوامع برده داری آنتیک و در جوامع فئودالی به مناسبات تعیین کننده بدل می شوند.
• تحقیقات علمی ـ تاریخی نشان می دهند که شیوه تولید آسیائی در آمریکا و آفریقا نیز وجود داشته است و لذا این نوع جوامع را تحت مفهوم عام جامعه طبقاتی اولیه نام می برند.
• در علم مارکسیستی تاریخ از چند سال پیش، این مسئله مورد بحث است که آیا می توان این جامعه طبقاتی اولیه را بمثابه فرماسیون اجتماعی مستقلی تلقی کرد و یا نه.
• اکثریت علمای مارکسیستی، به پیروی از مارکس و انگلس، خصلت مستقل این فرماسیون اجتماعی را برسمیت می شناسند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر