قرآن در یک دست و فیس بوک در دست دیگر (5)

لبیبه احمد (مؤسس جناح زنان در اخوان المسلمین)

اخوان المسلمین (1928)
اخوان المسلمین یک جنبش فراملی اسلامگراست که در بسیاری از کشورهای عربی بزرگترین جریان اپوزیسیون به شمار می‌رود
اخوان‌المسلمین قدیمی ترین و بزرگترین گروه سیاسی اسلامی است که در سال ۱۹۲۸ میلادی (۱۳۰۷ شمسی، ۱۳۴۷ قمری) در شهر اسماعیلیه مصر به رهبری حسن البنا بنیان نهاده شد و سپس‌ فعالیت خود را به دیگر کشورهای عربی و اسلامی گسترش داد.
این نهضت به تأثیر از اندیشه های سید جمال‌الدین اسدآبادی و در پاسخ به انحطاط داخلی مسلمانان و سلطه بیگانگان بر کشورهای اسلامی، به ویژه بر کشور مصر پدید آمد.
اخوان المسلمین جهت رسیدن به اهدافش (چون زنده کردن شعائر اسلامی و برافکندن سلطه ی اجانب و برقراری حکومت اسلامی ) در جبهه های مختلف فرهنگی، نظامی و سیاسی به مبارزه پرداخت و در این رهگذر چند بار به دست حکومت ملک فاروق منحل شد و طی آن شمار زیادی از اعضای آن دستگیر و یا اعدام شدند.
پس از ترور حسن البنا، بتدریج تحولی در جنبش اخوان المسلمین صورت گرفت:
این تحول عبارت بود از جایگزین کردن راه های مسالمت آمیز به جای مبارزه مسلحانه علیه رژیم و سلطه بیگانگان
این اقدام که در پی ناامیدی از مؤ ثر بودن راه حل نظامی برگزیده شد، از محبوبیت و کارآیی اخوان کاست و گروه های جدید اسلامی (مانند جهاد اسلامی مصر) که اغلب متأثر از اخوان المسلمین بودند، امّا بر مبارزه نظامی پای می فشارند، پا به میدان گذاشتند
اخوان‌المسلمین مصر در جریان اعتراضات سال ۲۰۱۱ مصر که به سقوط حکومت حسنی مبارک انجامید شرکت داشت و در نشست خبری رهبران ارشد حزب در ۹ فوریه اعلام شد که «اخوان با حکومت مذهبی مخالف است چون آن را مغایر اسلام می‌داند و خواستهٔ آن برپایی حکومت مدنی با مرجعیت اسلام است.»
ویکی پیدیا

5
سوداهای اسلامی
ورنر پیرکر
برگردان میم حجری

• نتیجه همه پرسی (رفراندوم) از نفوذی که اسلام سیاسی بر شعور جامعه مصر اعمال می کند، پرده برمی دارد.

• اخوان المسلمین به طرفداری از تغییر قانون اساسی و لذا به مخالفت با تشکیل مجلس مؤسسان می پردازد.
• زیرا تنها از این طریق، توسعه ثباتمندی می تواند آغاز شود، ارتش به پادگان ها برگردد و جلوی سکولاریزاسیون جامعه گرفته شود.

• اخوان المسلمین، بدین طریق، خونتای نظامی را به مثابه مهمترین متحد خود در جامعه مدنی تلقی می کند.

• اگرچه تقلب حسنی مبارک در انتخابات سال 2010، به زیان اخوان المسلمین تمام شده و یکی از علل جنبش خلق در 25 ژانویه بوده، برادران مؤمن فقط به اکراه به تظاهرات می پیوندند.
• اما تا آخرین لحظه به معامله با رژیم ادامه می دهند.

• بنظر عبدالحلیم قندی، اخوان المسلمین «مهمترین نیروی جناح راست» را تشکیل می دهد.

• اخوان المسلمین همانند حزب دموکرات ـ مسیحی آلمان (CDU) طرفدار لیبرالیسم اقتصادی مزین به مذهب است.
• مقایسه با اسلام سیاسی ترکیه نیز می تواند درست باشد.

• (اسلام سیاسی ترکیه نیز بسان اخوان المسلمین در دامن عربستان سعودی پرورش یافته است. مترجم)

• اسلامیست های میانه رو در ترکیه سیطره چندین دهساله کمالیسم لائیک را درهم شکستند.
• تعویض مواضع قدرت در چارچوب نخبگان مالکیت نیز با این امر در پیوند بوده است.

• کاپیتالیسم بطور دولتی ـ بوروکراتیک سازمان یافته و مبتنی بر پیوند قدرت نظامی و اقتصادی از نوع کمالیستی، خود را از سوی طبقه سرمایه داران موسوم به «کالوینیست های اسلامی» جدید زیر فشار روزافزون می بیند.
• این نوع اسلامیسم سیاسی می تواند الهام بخش «سرمایه داری از پائین» در مصر نیز باشد که در حال شکلگیری است.

• هراس غزب از روی کار آمدن اسلامیست های رادیکال به دو دلیل زیر مبالغه آمیز جلوه می کند:

1

• اولا اخوان المسلمین در اکثریت خود طرفدار «اوتوپی های کلکتیویستی» نیست، بلکه برعکس، به ایندیویدوئالیسم سرمایه داران تمکین می کند و به تقدیس آن می پردازد.

2

• ثانیا برای سلفیست ها به مثابه تاریک اندیشان فوندامنتالیستی تنها چیزی که شیطانی است، اشاعه ایده های مبتنی بر ایمانسیپاسیون در بین مسلمین است.
•
• آنها به مثابه سردمداران حمله بر مسیحیان و شیعیان به انجام وظیفه ای می پردازند که از سوی عربستان سعودی به عهده شان گذاشته شده و آن عبارت است از به هرز دادن (کانالیزاسیون) انرژی های اجتماعی و ضد امپریالیستی.

ادامه دارد