گونتر هیدنبرگردان شین میم شین
III
استراتژی و تاکتیک مبارزه طبقاتی
• به استراتژی و تاکتیک مبارزه طبقاتی باید توجه جدی مبذول داشت.
• بنیان تئوریکی ـ فلسفی استراتژی و تاکتیک بطرز علمی مستدل مبارزه طبقاتی پرولتری را ماتریالیسم دیالک تیکی و تاریخی تشکیل می دهد.
• تدوین استراتژی و تاکتیک از سوی حزب مارکسیستی ـ لنینیستی به قول لنین، «در نظر گرفتن عینی تمامی روابط متقابل همه طبقات جامعه را ـ بدون استثناء ـ طلب می کند و لذا در نظر گرفتن مرحله توسعه عینی جامعه را و همچنین روابط متقابل جامعه با جوامع دیگر را ضرور می سازد.
• اینجا همه طبقات و همه کشورها نه در ایستائی (استاتیک) آنها، بلکه در پویائی (دینامیک) آنها در نظر گرفته می شوند.
• یعنی نه در حالت منجمد شان، بلکه در حرکت شان، حرکتی که قوانینش از شرایط زندگی اقتصادی هر طبقه نشئت می گیرند.
• حرکت نیز به نوبه خود نه فقط از نقطه نظر گذشته، بلکه همچنین از نقطه نظر آینده در نظر گرفته می شود، نه بنا بر درک سطحی و مرده اوولوسیونیست ها، که فقط تغییرات تدریجی را می توانند ببینند، بلکه بنا بر درک دیالک تیکی.»
1
استراتژی مبارزه طبقاتی
• استراتژی سمت و سوی فرود آوردن ضربه اصلی پرولتاریا را در مرحله معین توسعه تاریخی تعیین می کند، نقشه و برنامه در خور لازم را برای موضعگیری نیروهای انقلابی (قوای ذخیره) طرح می ریزد و برای احقاق آن نقشه مبارزه می کند.
• استراتژی ـ بدین طریق ـ خط مشی مبارزه طبقاتی پرولتاریا را برای دوره ای طولانی، برای تمامت مرحله تاریخی مورد نظر تعیین می کند.
• احزاب کمونیستی ـ کارگری برمبنای تجزیه و تحلیل بنیادی از وضع سیاسی ـ جهانی در ژوئن 1969 در مشاوره مسکو ـ بویژه در سند اصلی خود مبنی بر «وظایف مبارزه بر ضد امپریالیسم در مرحله و وحدت عمل کنونی احزاب کمونیستی ـ کارگری و کلیه نیروهای ضد امپریالیستی» ـ استراتژی مبارزه طبقاتی پرولتاریا برای عصر حاضر را به شرح زیر تدوین کردند:
• «شاخص مرحله کنونی عبارت است از امکانات فزاینده برای پیشروی نیروهای انقلابی و مترقی.
• اما به سبب امپریالیسم و سیاست تجاوزگرانه آن ـ همزمان ـ خطر افزایش می یابد.»
• «با تقویت هجوم بر ضد امپریالیسم می توان به برتری تعیین کننده بر آن دست یافت و سیاست مبتنی بر تجاوز و جنگ امپریالیسم را نقش بر آب ساخت.»
• «تحکیم اتحاد میان سیستم جهانی سوسیالیسم، جنبش کارگری و جنبش رهائی بخش ملی برای دورنمای مبارزه ضد امپریالیستی از اهمیت درجه اول برخوردار است.
• اتحاد احزاب کمونیستی ـ کارگری مهمترین فاکتور برای اتحاد کلیه نیروهای ضد امپریالیستی است.»
• «حلقه اصلی عملیات مشترک نیروهای ضد امپریالیستی در آینده نیز مبارزه بخاطر صلح در سراسر جهان، مبارزه بر ضد خطر جنگ خواهد بود.»
• در هر مرحله تاریخی، مبارزه طبقاتی نیز مراحل بیشماری از فراز و فرود جنبش انقلابی را در برمی گیرد.
2
تاکتیک مبارزه طبقاتی
• تاکتیک مبارزه طبقاتی با فرم های مبارزه، با فرم های سازمان و با ترکیب و تعویض آنها سر و کار دارد.
• تاکتیک از این رو می تواند و باید در مرحله معین مبارزه بارها بر طبق شرایط جنبش انقلابی تغییر یابد.
• تاکتیک باید بوسیله حزب مارکسیستی ـ لنینیستی با توجه به تناسب قوای مشخص در هر کشور، با توجه به درجه سازمان یابی و بلوغ طبقه کارگر و متحدین آن و با توجه به درجه مقاومت طبقه حاکم تعیین شود.
• با برقراری حاکمیت سیاسی طبقه کارگر، انقلاب سوسیالیستی آغاز می شود.
• انقلاب سوسیالیستی نظام کاپیتالیستی را با نظام سوسیالیستی جایگزین می سازد.
• انقلاب سوسیالیستی ـ از این رو ـ مرحله مبارزه شدید ضروری میان طبقه کارگر و متحدینش از سوئی و طبقات سرنگون شده از سوی دیگر است.
• تاریخ ساختمان سوسیالیسم در اتحاد شوروی و کشورهای اروپا و آسیا بطلان تئوری های اوپورتونیستی و رویزیونیستی را مبنی بر پایان مبارزه طبقاتی در عمل اثبات کرده و صحت آموزش مارکسیستی ـ لنینیستی را مبنی بر اینکه دیکتاتوری پرولتاریا ادامه مبارزه طبقاتی در فرم های نوین است، تصدیق و تأیید کرده است.
• لنین می نویسد:
• «یکی از شرط های اصلی پیروزی انقلاب سوسیالیستی این است که طبقه کارگر شیوه حکمرانی را بیاموزد و در دوره گذار از سرمایه داری به سوسیالیسم به تمرین عملی حاکمیت بپردازد.
• حاکمیت پیشاهنگ کلیه زحمتکشان و استثمار شوندگان، یعنی پرولتاریا برای سرکوب مقاومت استثمارگران و برای متحد ساختن تمامی توده های زحمتکش و استثمار شونده (که بوسیله سرمایه داری از ریشه کنده شده، زیر یوغ سرمایه کشیده شده و پراکنده شده اند) حول کارگران در شهرها و تحکیم پیوند تنگاتنگ آنها برای دوره گذار به امحای کامل طبقات ضرورت مبرم دارد.»
• شدت مبارزه طبقاتی و فرم های آن در دوره گذار، در مراحل منفرد توسعه هر کشور معین در کشورهای مختلف متفاوت اند.
• این امر اما نه تنها به شرایط مشخص کشور مورد نظر، بلکه علاوه بر آن، به تناسب قوا در مقیاس بین المللی وابسته است.
• (اینجا دیالک تیک داخلی ـ خارجی به شکل دیالک تیک شرایط داخلی هر کشور و تناسب قوا در مقیاس بین المللی بسط و تعمیم داده شده است. مترجم)
• برای مثال، اگر در آلمان دموکراتیک ـ بر خلاف اتحاد شوروی در مراحل آغازین پس از پیروزی انقلاب اکتبر ـ جنبه استفاده از قهر در جنگ داخلی بوسیله دیکتاتوری پرولتاریا عمده نمی شود، دلیلش پیدایش و تحکیم سیستم سوسیالیستی و حضور ارتش شوروی در خاک آلمان دموکراتیک بوده است که بمثابه سپر پدافند در مقابل حمله نظامی از خارج و شعله ور شدن جنگ داخلی بوسیله بورژوازی از داخل عمل کرده است.
• طبقه کارگر تحت رهبری حزب سوسیالیستی متحده آلمان کلیه زحمتکشان را حول خود گرد آورده بود و بخش اعظم بورژوازی متوجه شده بود که صلاحش در احترام به حکومت کارگران و دهقانان و در همکاری با آن است.
• جلب بورژوازی (به همکاری اقتصادی با دولت) و دهقانان بزرگ (به شرکت در تعاونی های تولیدی کشاورزی) به ساختمان سوسیالیستی جامعه و روند تربیت همزمان آنها و تبدیل شان به زحمتکشان ـ در بهترین حالت ـ یکی از فرم های مبارزه طبقاتی در مرحله گذار بوده است.
• مسئله اصلی در مرحله اول دوره گذار از سرمایه داری به سوسیالیسم عبارت است از پیروزی کامل شیوه تولید سوسیالیستی.
• این وظیفه با از بین رفتن مناسبات تولیدی کاپیتالیستی هنوز انجام نمی یابد.
• برای انجام این وظیفه گذار از اقتصاد کالائی کوچک به شیوه تولید سوسیالیستی و توسعه همه جانبه نیروهای مولده جامعه ضرورت دارد.
• از سوئی طبقه کارگر حاکم هرگز نمی تواند از مبارزه قهرآمیز بر ضد استثمارگران سرنگون شده صرفنظر کند، از سوی دیگر اما گذار مولدین کوچک به شیوه تولیدی سوسیالیستی تنها از طریق اقناع و تربیت می تواند جامه عمل پوشد.
• مبارزه در راه تحول سوسیالیستی تولید کالائی کوچک با تحکیم وحدت طبقه کارگر با همه اقشار و طبقات زحمتکش یکسان است.
• از این رو جلب کلیه زحمتکشان به شرکت در اداره دولت، کمک اقتصادی همه جانبه طبقه کارگر به این زحمتکشان و تربیت آنها از طریق اشاعه شعور سوسیالیستی با مبارزه صبورانه، ولی سرسختانه بر ضد طرز تفکر و طرز زندگی بورژوائی و خرده بورژوائی ضرورت مبرم دارد.
• پس از پیروزی مناسبات تولیدی سوسیالیستی و پس از غلبه بر طبقات استثمارگر، نیروی محرکه توسعه اجتماعی جدیدی تشکیل می شود.
• و آن عبارت است از انطباق منافع شخصی بر منافع اجتماعی و وحدت اخلاقی ـ سیاسی خلق، که در سیستم اجتماعی سوسیالیسم توسعه یافته به شکوفائی کامل دست می یابد و به نیروی تعیین کننده پیشرفت بدل می گردد.
• با پیدایش دول سوسیالیستی، مبارزه طبقاتی میان بورژوازی و پرولتاریا در مقیاس جهانی وارد مرحله بالاتر و جدیدی می شود.
• آنگاه پرولتاریای بین المللی و همه استثمار شوندگان و ستمکشان می توانند در مبارزه بر ضد سرمایه بین المللی به قدرت سیاسی و اقتصادی دول سوسیالیستی تکیه کنند.
• با بدل شدن سیستم جهانی سوسیالیستی به نیروی تعیین کننده توسعه اجتماعی، این فاکتور در مبارزه طبقاتی میان بورژوازی و پرولتاریای هر کشور و در مبارزه کشورهای مستعمره و وابسته بر ضد امپریالیسم اهمیت چشمگیری کسب می کند.
• موفقیت های سیستم سوسیالیستی جهانی و نیروی تعیین کننده آن به تسهیل مبارزه پرولتاریا و دیگر زحمتکشان در عرصه های اقتصادی، سیاسی و ایدئولوژیکی منجر می شود و امکان رهائی کامل دول ملی جوان از یوغ استعمار ببرکت برخورداری از پشتیبانی اخلاقی، سیاسی و اقتصادی سیستم سوسیالیستی جهانی افزایش می یابد.
• مرحله بالاتر و جدیدتر مبارزه طبقاتی میان بورژوازی و پرولتاریا در مقیاس جهانی فرم های جدیدی از مبارزه طبقاتی را نیز به همراه می آورد و باید هم به همراه بیاورد.
• زیرا برای اولین بار در تاریخ، دول سرمایه داری و سوسیالیستی رو در روی هم قرار می گیرند.
• مبارزه طبقاتی میان دول سرمایه داری و سوسیالیستی نیز در عرصه های اقتصادی، سیاسی و ایدئولوژیکی صورت می گیرد.
• اما اینکه آیا این مبارزه بصورت قهرآمیز صورت می گیرد (آنسان که در دوره «جنگ سرد» صورت گرفت) و یا بصورت مسالمت آمیز صورت می گیرد، به تناسب قوا در مقیاس جهانی بستگی دارد.
• دول سوسیالیستی همواره طالب شکل مسالمت آمیز مبارزه طبقاتی بر ضد دول سرمایه داری هستند.
• مراجعه کنید به طبقه، دیکتاتوری پرولتاریا، قهر.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر